Van de 6 CD&V-verkozenen in Herentals is afscheidnemend schepen van cultuur en toerisme Ingrid Ryken (52) de enige die volgende legislatuur geen schepen­mandaat krijgt. Ze besluit daarom ook niet te willen zetelen als 'gewoon' raadslid.

Ingrid Ryken deelde zopas mee aan partijgenote en nieuwbakken burgemeester Mien Van Olmen dat ze haar zitje als gemeenteraadslid niet wenst op te nemen.

Het is met zeer gemengde gevoelens dat ze besluit afscheid te nemen van de actieve politiek. Het blijft rommelen bij CD&V.

Aan de ene kant overheerst ontgoocheling omdat ze uit de boot valt bij de verdeling van de schepen­mandaten, aan de andere kant toont ze dankbaarheid dat ze de voorbije 12 jaar de kans kreeg een cultuurbeleid uit te zetten. Ook tijdens dit gesprek wordt ze heen en weer geslingerd tussen deze twee emoties.

Was je erg teleurgesteld toen bleek dat je je schepenmandaat niet mocht verlengen?

Ingrid Ryken: Ik kan niet onder stoelen of banken steken dat de ontgoocheling heel groot was. Vooral omdat de week voordien nog een voorstel op tafel lag waarbij ik nog drie jaar schepen kon zijn, om dan opgevolgd te worden door Patrik De Cat.

Dat was ook mijn eigen wens, omdat ik zo een aantal lopende dossiers zoals dat van de Kunstencampus kon afwerken. De boodschap dat ze helemaal geen mandaat voor mij hadden, kwam als een donderslag bij heldere hemel.

Waarom kan jij Jan Michielsen niet opvolgen als schepen van Cultuur, maar is het Bart Michiels, met ­minder stemmen?

Het scenario dat ik eerst 3 jaar schepen zou worden en Patrik De Cat (640 stemmen) na drie jaar zou inschuiven veranderde toen Peter Bellens met heel wat minder stemmen (418) toch voor de volle zes jaar schepen mocht worden.

Dat heeft Patrik van gedachte doen veranderen en ook voor de volle zes jaar als schepen doen kiezen.

En zo was ik de pineut.

Ik had zelf ook gesteld dat ik wel wilde starten als schepen, maar inschuiven was voor mij geen optie. Na twaalf jaar als schepen zag ik het niet zitten om dan enkele jaren als gewoon raadslid te zetelen en dus ook professioneel een carrièreswitch te moeten maken, om nadien dat schepenmandaat toch weer op te nemen.

Overheerst dat gevoel van ­ontgoocheling nog altijd?

Gelukkig ben ik mentaal een snelle schakelaar, waarbij ik een tegenslag toch nog snel kan ombuigen naar iets positiefs. Daarom kan ik nu zeggen dat ik heel dankbaar ben dat ik twaalf jaar lang het Herentalse cultuurbeleid mee op de kaart heb kunnen zetten. Maar dat snel schakelen wil ook zeggen dat ik liever snel beslissingen neem. Daarom heb ik besloten dat ik mijn zitje in de gemeenteraad in de nieuwe legislatuur niet wens op te nemen.

Zeg je de politiek nu vaarwel?

Nee, ik blijf lid van de partij. En ik wil nog wel heel positief een aantal dingen doen. Naast cultuur heb ik ook altijd veel waarde gehecht aan het sociale luik. Zo heb ik 12 jaar in het bestuur gezeten van sociale huisvestingsmaatschappij Eigen Haard, die na de fusie met De Heibloem uit Olen nu verdergaat onder de naam De Woonbrug.

Ik heb daarom gevraagd om het voorzitterschap van De Woonbrug te mogen opnemen. Er zitten nog heel wat projecten in de pijplijn die ik voor een stuk apolitiek, met een frisse blik op sociaal wonen mee op de sporen wil zetten.

Wie beslist daarover?

Dat zijn mandaten die door de coalitie (vanaf 2019 N-VA en CD&V, red.) worden verdeeld. Omdat CD&V het hele luik sociale zaken in portefeuille heeft, wordt dit mandaat door de partij ingevuld.

Daar hoef je geen gemeenteraadslid voor te zijn. Het is zelfs beter zo, omdat je zo wat neutraler bent.

Wanneer die beslissing valt? Tja, met de klacht (tegen N-VA, red.) voor de Raad van Verkiezingsbetwistingen is de timing een moeilijk gegeven. Normaal valt de beslissing op de partijraad van 18 januari. Dan moeten we in principe ook al een zicht hebben op wanneer de installatievergadering voor de nieuwe gemeenteraad kan plaatsvinden.

Zit je nu ook zonder werk?

Een job vinden wordt een grote uitdaging. In het begin van mijn professionele carrière werkte ik als secretaresse in het bedrijfsleven, met onder andere buitenlandse opdrachten. Ik hoop in die sector opnieuw aan de slag te kunnen, al wil ik nu eerst een beetje rust nemen om me te bezinnen.

Ik ben 52 jaar, dan hoop ik iets te kunnen doen dat ik graag doe tot aan mijn pensioen. Ik ben nooit in de politiek gegaan om een job te hebben, maar uit liefde voor cultuur. Dat is voor mij toch ook de grootste schok geweest, dat ik mijn werk als schepen niet kan afmaken.

Je was een aanwezige ­schepen op tentoonstellingen en andere manifestaties. Ga je dat missen?

Ik heb de voorbije weken heel veel reacties gekregen, vooral veel positieve. Voelen dat er toch respect is voor wat ik gedaan heb, is heel fijn. Ik ben indertijd bij de partij gegaan omdat ik zelf iets aan het verloederde cultuurbeleid wilde veranderen.

Dat CD&V mij 12 jaar geleden de kans gaf om vanuit het niets als lijsttrekker te starten, is niet evident. En dan direct schepen worden om twaalf jaar lang mijn droom te kunnen uitvoeren, daar ben ik heel dankbaar voor. Daar wil ik mij ondanks de grote teleurstelling toch op focussen.

Bron GVA - 27/12/18 - dit artikel werd gereproduceerd met toestemming van de uitgever, alle rechten voorbehouden – Nnieuws License2Publish en eigen berichtgeving.

Dat Ryken niet gaat zetelen als gemeenteraadslid, is dan weer goed nieuws voor 1e opvolger van de CD&V Rutger Moons, want die schuift normaliter door als raadslid.  Foto Johan Temmerman/ Nnieuws.

Later meer.